آکنه یا جوش غرور جوانی، در صورت اکثر نوجوانان دیده می‌شود و می‌تواند تا پایان جوانی و حتی بالای سی سال هم دیده شود. جوش معمولاْ بعد از چند سال بهبود می‌یابد، ولی نمی‌توان آن را به حال خود گذاشت چون با بهبود بعضی از جوش‌ها، جوشگاه (جای جوش) به وجود آمده تا پایان عمر باقی می‌ماند که از نظر زیبایی مشکل ساز هستند.

عللی که از نظر متخصصان پوست در بروز آکنه دخالت احتمالی دارند، عبارتند از:

1- بلوغ: آکنه عمدتا بیماری دوران بلوغ است و دلیل این امر، افزایش ترشح غدد چربی پوست در زمان بلوغ و نقش قطعی این غدد در بروز آکنه است (بدون وجود غدد چربی در پوست، ضایعات آکنه به وجود نمی‌آید)‌. وقتی که آکنه برای اولین بار در سن بزرگسالی در یک خانم رخ می‌دهد، یا این که آکنه نوجوانی که قبلا خوب شده است، دوباره عود کند، باید به فکر تغییرات هورمونی افتاد و هر درمانی را با در نظر گرفتن جنبه هورمونی قضیه انجام داد. در این موارد معمولا اوج شدت آکنه در زمان عادت ماهانه است.

2- چربی پوست: همان‌طور که گفته شد یک پوست چرب برای وجود آکنه الزامی است و بیماران آکنه‌ای همیشه دارای افزایش ترشح چربی پوست (سبوم)‌ هستند (صورت این افراد معمولا از شدت چربی، برق می‌زند)‌. هر چقدر پوست چرب‌تر باشد، آکنه شدیدتر است. البته ترکیب چربی پوست افراد آکنه‌ای با دیگران فرق می‌کند، یعنی ممکن است فردی دارای پوست چرب باشد، ولی چون ترکیب پوستش طبیعی است مبتلا به آکنه نشود. معمولا بیماران آکنه‌ای، شوره چرب هم در سرشان دارند.


3- ارث: بدون شک بروز آکنه، ارثی است. در صورتی که پدر یا مادر دارای آکنه باشند، فرزندان آن‌ها هم به احتمال زیاد دچار آکنه خواهند شد. شدت و محل وقوع جوش‌ها و زمان بهبود خود به خودی آن‌ها نیز تا حد زیادی تحت تاثیر زمینه ارثی فرد می‌باشد.


4- عوامل محیطی: برخورد با روغن‌ها (آشپزی و یا روغن‌های صنعتی)‌ و نیز مشاغلی که با رطوبت زیاد سر و کار دارند باعث آکنه می‌شوند. عرق کردن زیاد، ورزش شدید و گرمای زیاد، آکنه را بدتر می‌کند.

تمامی مواد آرایشی و بهداشتی چرب می‌توانند آکنه را بدتر کنند. البته استفاده از مواد آرایشی که عبارت "برای پوست‌های چرب و جوشی و یا نان کومدوژنیک (غیر جوش زا)" بر روی آن‌ها ذکر شده و نیز استعمال پن‌کیک در حد معقول بلامانع است. در صورتی که آکنه بیمار شدید باشد بهتر است حتی از مصرف این نوع مواد آرایشی هم اجتناب گردد. بهتر است از مصرف پمادهای چرب‌کننده مو نیز پرهیز گردد. نکته دیگر این که صرف گیاهی بودن یا از مواد طبیعی درست شدن یک فرآورده آرایشی نمی‌توان گفت که آن فرآورده برای بیمار آکنه‌ای ممانعتی ندارد و حتما بایستی از نظر غیر کومدوژن (جوش‌زا) بودن تست شده و این موضوع روی آن ذکر شده باشد.


5- مواد غذایی: به طور کلی استفاده از این مواد اکثرا باعث تشدید آکنه شده و بهتر است مورد استفاده قرار نگیرند: شکلات، شیرینی‌ها، مواد غذایی چرب و زیاد سرخ شده، تنقلات مثل تخمه، پفک، آجیل، آدامس و غیره، مصرف زیاد ادویه‌جات و نوشابه‌های گازدار.

می‌توان گفت که رژیم غذایی غربی مثل پیتزا، چیپس، سس‌ها، تنقلات و ساندویچ نسبت به رژیم غذایی شرقی مثل مواد غذایی تازه، سبزیجات، میوه‌جات و ماهی بیشتر موجب تشدید آکنه می‌شوند.


درمان آکنه طولانی مدت بوده نیاز به صبر و حوصله ی فراوان دارد.